دولف لاندگرن

هانس «دلف» لوندگرن (/ˈlʌndɡrən/، سوئدی: [ˈdɔlːf ˈlɵ̌nːdɡreːn] ⓘ؛ زادهٔ ۳ نوامبر ۱۹۵۷) بازیگر، فیلمساز و رزمی کار سوئدی است. لوندگرن در Spånga سوئد متولد شد و در سنین جوانی به هنرهای رزمی علاقه مند شد. این امر باعث شد تا او رتبه کمربند سیاه دان 4 در کیوکوشین کاراته را کسب کند و در سال های 1980 و 1981 قهرمان اروپا شود. در سال 1982 هنگام تحصیل برای دریافت مدرک کارشناسی ارشد، دوست پسر خواننده گریس جونز شد. با او به شهر نیویورک نقل مکان کرد و شروع به شرکت در کلاس های بازیگری کرد. در سال 1985، لوندگرن نقش مهمی را ایفا کرد و نقش شرور اصلی را در نقش یک بوکسور برجسته شوروی به نام ایوان دراگو در راکی چهارم سیلوستر استالونه داشت. لاندگرن در بیش از 80 فیلم اکشن از جمله استادان کیهان، (1987)، عقرب سرخ (1988)، مجازات کننده (1989)، من در صلح (1990)، رویارویی در توکیوی کوچک (1991) نقش اصلی را ایفا کرد. )، جاشوا تری (1993)، مردان جنگ (1994)، ماشه خاموش (1996)، و بلک جک (1998). علاوه بر این، او به بازی در نقش شرورهای سرب در سرباز جهانی (1992) در برابر ژان کلود ون دام و جانی منمونیک (1995) در برابر کیانو ریوز ادامه داد. لوندگرن با حرکت به دهه 2000 بیشتر در فیلم های مستقیم به ویدیو ظاهر شد. در این مدت لاندگرن کارگردانی و بازی در فیلم های خودش را آغاز کرد. اینها مدافع (2004)، مکانیک (2005)، مرد مبلغ (2007)، اجرای فرماندهی (2009)، ایکاروس (2010)، آبشار قلعه (2021) و فیلم آینده مرد تحت تعقیب (2023) هستند. هانس لوندگرن در 3 نوامبر 1957 در Spånga، محلی در شهرستان استکهلم، سوئد، به دنیا آمد. .Sc.) و اقتصاددان (MBA) برای دولت سوئد. او تا سن 13 سالگی در Spånga زندگی کرد، تا زمانی که به خانه پدربزرگ و مادربزرگش در Nyland، Ångermanland نقل مکان کرد. برخی منابع به اشتباه سال 1959 را به عنوان سال تولد او ذکر کرده اند، اما خود لاندگرن تأیید کرده است که سال 1957 است. او دو خواهر به نام های کاتارینا و آنیکا و یک برادر کوچکتر یوهان دارد. لاندگرن ادعا می کند که پدرش مورد آزار و اذیت فیزیکی قرار گرفته و ناامیدی های شخصی خود را در مورد همسر و پسر بزرگش برطرف کرده است. او بیان کرده است که در طول غم هایش، پدرش او را "بازنده" خطاب می کرد، که بعداً به او انگیزه داد زیرا او برای اثبات خود جاه طلب تر شد. اما او همچنین گفت: "من هنوز هم پدرم را دوست دارم، مهم نیست چه اتفاقی افتاده است. چیزهای زیادی در مورد او وجود دارد که من هنوز هم آنها را تحسین می کنم. در کودکی، احتمالاً خیلی شبیه او بودم، بسیار لجباز - شاید این چیزی بود که او نمی توانست با او کنار بیاید. با." او دلیل تمایل او به شرکت در ورزش‌های تماسی سنگین مانند بوکس و کاراته را رابطه آشفته‌اش با پدرش عنوان کرده است.