ژولیت بینوش (تلفظ فرانسوی: [ʒyljɛt binɔʃ]؛ زادهٔ ۹ مارس ۱۹۶۴) یک هنرپیشه فرانسوی است. او در بیش از 60 فیلم به ویژه به زبان های فرانسوی و انگلیسی ظاهر شده است و جوایز متعددی از جمله جایزه اسکار، جایزه فیلم آکادمی بریتانیا و جایزه سزار را دریافت کرده است. بینوش برای اولین بار به دلیل همکاری با کارگردانان مؤلفی مانند ژان لوک گدار (درود بر مری، 1985)، ژاک دویلون (زندگی خانوادگی، 1985)، و آندره تچینه شهرت یافت. دومی با ایفای نقش اصلی در درام خود Rendez-vous (1985) او را به یک ستاره در فرانسه تبدیل کرد. او برنده جام Volpi و جایزه سزار بهترین بازیگر زن برای بازی در نقش آهنگساز موسیقی غمگین در سه رنگ: آبی (1993) اثر کریستوف کیشلوفسکی و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در نقش یک پرستار در فیلم بیمار انگلیسی (1996) شد. بینوش برای بازی در فیلم عاشقانه شکلات (2000) نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۰ برای بازی در نقش یک دلال عتیقه در فیلم کپی مصدق عباس کیارستمی برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم کن شد. بینوش از آن زمان در فیلم هایی چون ابرهای سیلز ماریا (2014)، زندگی بالا (2018) و طعم اشیا (2023) بازی کرده است. بینوش به طور متناوب روی صحنه ظاهر شده است، به ویژه در یک محصول لندن در سال 1998 از لوئیجی پیراندلو برهنه و در محصول سال 2000 در خیانت هارولد پینتر در برادوی که برای آن نامزد دریافت جایزه تونی شد. در سال 2008، او یک تور جهانی را با تولید رقص مدرن in-i که با همکاری اکرم خان طراحی شده بود، آغاز کرد. بینوش در پاریس متولد شد، دختر ژان ماری بینوش، کارگردان، بازیگر و مجسمه‌ساز و مونیک ایوت استالنز (متولد 1939)، معلم، کارگردان و بازیگر. پدر او که فرانسوی است نیز یک هشتمین اصل و نسب پرتغالی-برزیلی دارد. او تا حدودی در مراکش توسط والدین فرانسوی‌تبارش بزرگ شد. مادرش در Częstochowa، لهستان به دنیا آمد. پدربزرگ مادری بینوش، آندره استالنز، در لهستان، با تبار بلژیکی (والونی) و فرانسوی به دنیا آمد و مادربزرگ مادری بینوش، جولیا هلنا ملینارچیک، لهستانی الاصل بود. هر دوی آنها بازیگرانی بودند که در Częstochowa متولد شدند. اشغالگران نازی آلمان آنها را به عنوان روشنفکر در آشویتس زندانی کردند.
